Czas by wyśnić nowe sny w ciemności. Życie zaczyna się wewnątrz po ciemku, w ziemi, w wyobraźni, w sercu w zamknięciu dłoni i w intuicji. Z nasiona. Weź tą myśl ze sobą na spacer do lasu.

Dni są krótsze i widzę wyraźniej dzikie kształty zimy. Początek najgłębszego i najciemniejszego czasu ziemi. Tak jak ona wchodzę w stan spoczynku, by odpuścić wszystko co niepotrzebne, by zrobić miejsce potrzebnemu. Pamiętając kim jestem. Wyśnić nasiona przyszłości by rozkwitła upragniona.

Z jesienią zmienia się moja uwaga, z intensywnej, sięgającej gwizd i słodkich jabłek lata. W wycofaną z liści i zastygłą w łodygach.

Wejdź do lasu i spójrz na drzewo. Zwróć uwagę na przestrzeń wokół gałęzi, która drzewem nie jest. Teraz bez liści, ta przestrzeń się jeszcze powiększyła. Ta sama przestrzeń jest też w ziemi pomiędzy korzeniami drzewa. I też jest drzewem.

Spójrz teraz na siebie. Przestrzeń pomiędzy twoimi stopami, a głową też jest wypełniona tobą i zawiera wiele przedmiotów, wiele energii, które także są tobą.

Wyciągnij ręce przed siebie i pomyśl o drzewie, przed którym stoisz. Łączy was przestrzeń, która jest wami. Nie musisz podchodzić bliżej. Możesz być szczęśliwa właśnie w tej przestrzeni.

A teraz pomyśl o drzewie, które jest bardzo daleko od ciebie, w lesie, w którym byłaś może raz, może jest to drzewo, o którym czytałaś, widziałaś je na fotografii, lub spotkało cię we śnie… wyciągnij ręce i poczuj waszą wspólną połączoną energię. Myślą serca.

Jesień to dobry czas na to, by przyjrzeć się przestrzeni pomiędzy. Zanim wypełni się ona nową energią wiosny. Śnij swoje marzenia teraz, kiedy dojrzałe nasiona spadają w głąb mamy ziemi. Śnij swój początek. Nadaj przestrzeni nasiono. Niechaj otula się ciemnością wewnętrznego marzenia i wiosną zaistnieje dla świata.

Joanna